Translate

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Πώς θα διαρκεί περισσότερο το σαββατοκύριακο



B7BDA1A5BB7CA1BBBF67887223A0ADC0.jpg
  Νομίζατε ότι αν αφιερώνατε ένα σαββατοκύριακο στον εαυτό σας για να ξεκουραστείτε θα ήταν αρκετό;
Η απάντηση είναι όχι και όχι γιατί οι δύο μέρες δε θα σας ήταν αρκετές, αλλά γιατί όταν το κάνετε… στη συνέχεια είστε περισσότερο αγχωμένοι απ’ ό,τι πριν!
Όταν έχουμε πολλά στο κεφάλι μας αισθανόμαστε σαν το σαββατοκύριακο να διαρκεί κατά μέσο όρο έξι ώρες και 19 λεπτά παραπάνω, απ’ ό,τι θα νιώθαμε αν το περνούσαμε ξαπλωμένοι σε έναν καναπέ.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, αυτό συμβαίνει γιατί μετράμε το χρόνο σε σχέση με τις αναμνήσεις που «αποθηκεύουμε». Έτσι, όσο πιο πολλές έχουμε, τόσο μεγαλύτερο μας φαίνεται το σαββατοκύριακο!
Το ένα τρίτο των ανθρώπων που κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου είχαν πολλές κοινωνικές συναναστροφές και φορτωμένο πρόγραμμα, ένιωθαν σαν να είχαν πάρει άδεια τριών ημερών.
Αντίθετα, οι μισοί από εκείνους που πέρασαν ένα τεμπέλικο σαββατοκύριακο (ποσοστό 43%) ανέφερε ότι δεν κατάλαβαν πότε πέρασε ο καιρός και… ξαναήρθε η Δευτέρα!
Ο νευροεπιστήμονας Dr Jack Lewis δήλωσε στη Daily Mail ότι: «Το πόσο μεγάλη μας φαίνεται η διάρκεια ενός σαββατοκύριακου σχετίζεται με το πόσες αναμνήσεις και εικόνες μπορούμε να επαναφέρουμε στη μνήμη μας όταν το σκεφτόμαστε. Αν κοιτώντας πίσω το σαββατοκύριακο φαντάζει σαν πολύ “πολυάσχολο”, έχοντας επισκεφθεί πολλά μέρη και έχοντας δει άλλους ανθρώπους και κάνοντας ενδιαφέροντα πράγματα, μας δημιουργείται η αίσθηση ότι διήρκεσε περισσότερο. Αν όμως όταν κοιτάξετε πίσω και δεν έχετε πολλές αναμνήσεις από το σαββατοκύριακό σας, αυτό θα σας κάνει να πιστεύετε ότι πέρασε πολύ γρήγορα».
Στη μελέτη που διεξήγαγε η ιστοσελίδα StubHub συμμετείχαν 2.000 άτομα.
«Μπορεί ο χρόνος να περνάει γρήγορα όταν κανείς διασκεδάζει, όμως η αίσθηση που μας αφήνει όταν αναπολούμε το χρόνο πίσω είναι ότι… διήρκεσε περισσότερο. Γεμίστε το χρόνο σας με ενδιαφέροντα πράγματα. Αυτό θα σας κάνει να νιώθετε πιο ξεκούραστοι το πρωί της επόμενης Δευτέρας» είπε από την πλευρά της η διευθύντρια της ιστοσελίδας, Brigitte Ricou-Bellan.

Επιστήμονες Ανακαλύψαν Δεύτερο Κρυφό Κώδικα στο DNA





Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς
Iατρείο Χρονίων Νοσήματων και Μεταβολικών Διαταραχών
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Universita' degli Studi di Napoli, Federico II
Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ (GIMSS)
President of The European Institute of Nutritional Medicine E.I.Nu.M


Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, ανακάλυψαν ένα δεύτερο κώδικα μέσα στο DNA. Πρόκειται για την μεγαλύτερη ανακάλυψη σχετικά με το DNA από το 1953, που περιγράφηκε για πρώτη φορά η διπλή ελικοειδής δομή του, μέχρι σήμερα.

Αυτός ο δεύτερος κώδικας περιέχει πληροφορίες που αλλάζουν εντελώς τον τρόπο που οι επιστήμη αντιλαμβάνεται την λειτουργία του DNA.

Η ανακάλυψη έγινε από μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Ελληνικής καταγωγής Dr. Γιάννη Σταματογιαννόπουλο. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 13 Δεκεμβρίου 2013 στο Science και εξηγούν πως αλλάζει η λειτουργία του DNA σε σχέση με τη νόσο και την υγεία.

Ο πρώτος Κώδικας του DNA


Τ
ο 2003 ολοκληρώθηκε το Πρόγραμμα Καταγραφής του Ανθρώπινου Γονιδιώματος (Human genome Project) όπου καταγράφηκε η αλληλουχία του DNA και βρέθηκε ότι αποτελείται από 20.000 περίπου γονίδια.

Όμως ο κώ
δικας της αλληλουχίας των γονιδίων του DNA, όπως τον βλέπαμε μέχρι σήμερα, δεν αρκούσε να εξηγήσει την λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.

Μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε ότι καθένα από αυτά τα γονίδια περιέχει την πληροφορία για την κατασκευή των πρωτεϊνών που φτιάχνουν το ανθρώπινο σώμα. Ένα γονίδιο για κάθε πρωτεΐνη.

Το DNA αποτελείται από γονίδια και το κάθε γονίδιο περιέχει την πληροφορία για μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που μέσα από μια διαδικασία αντιγραφής και μετάφρασης (μεταγραφής) της πληροφορίας φτιάχνονται οι πρωτεΐνες που δομούν τα οστά, τα μαλλιά, τους μύες, τα ένζυμα κ.λπ. (βλ. εικόνα)    

Τα ερωτηματικά που προέκυψαν από το την καταγραφή του ανθρώπινου γονιδιώματος ήταν τελικά περισσότερα από αυτά που απαντήθηκαν. Έχουν ανιχνευθεί τουλάχιστον 100.000 πρωτεΐνες στον ανθρώπινο οργανισμό. Τα 20.000 γονίδια δεν αρκούν λοιπόν ώστε  να εξηγήσουν την ύπαρξη του κατά 5 φορές πολλαπλάσιου αριθμού πρωτεϊνών. Και ας μην έφτανε αυτό, στη συνέχεια ανακαλύφθηκε πως λιγότερο από το 2% του DNA κωδικοποιεί πρωτεΐνες. Έλειπαν δηλαδή στοιχεία για την παρασκευή, ούτε λίγο ούτε πολύ, 99.600 πρωτεϊνών από τις 100.000!

Που βρίσκεται λοιπόν καταγραμμένη αυτή η πληροφορία;   

Ο Δεύτερος Κώδικας του DNA

Με την ολοκλήρωση του Human genome Project, ακολούθησε η προσπάθεια της αποκωδικοποίησης του DNA, γνωστό ως ENCODE Project. Η ανακάλυψη του 2ου κώδικα προέκυψε μέσα από το ENCODE.

Η ανακάλυψη ότι στο γονιδίωμα καταγράφονται ταυτόχρονα δύο, τουλάχιστον, ξεχωριστοί κώδικες άφησε έκπληκτους τους επιστήμονες. Πρόκειται για έναν κώδικα που φαίνεται να καθοδηγεί το κύτταρο σχετικά με το πως ελέγχονται τα γονίδια.

Σύμφωνα με τον Dr. Σταματογιαννόπουλο: "Για περισσότερα από 40 χρόνια θεωρούμε δεδομένο ότι οι αλλαγές του DNA (κατά τη διάρκεια της ζωής, ακτινοβολίες, τοξίνες κ.λπ.) επηρεάζουν αποκλειστικά το πώς φτιάχνονται οι πρωτεΐνεςΤώρα γνωρίζουμε ότι από αυτή τη βασική παραδοχή για την ανάγνωση του ανθρώπινου γονιδιώματος έλειπε η μισή εικόνα. Αυτά τα νέα ευρήματα τονίζουν ότι το DNA είναι μια απίστευτα ισχυρή συσκευή αποθήκευσης πληροφοριών, που η φύση έχει αξιοποιήσει πλήρως με απροσδόκητους τρόπους.”

Ο γενετικός κώδικας χρησιμοποιεί ένα αλφάβητο 64 γραμμάτων που ονομάζονται κωδικόνια (codons). Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον ανακάλυψε ότι ορισμένα κωδικόνια, τα οποία ονόμασαν duons (διόνια), μπορεί να έχουν δύο σημασίες, η μία που σχετίζεται με την αλληλουχία της πρωτεΐνης, και η δεύτερη με τον έλεγχο του γονιδίου .

Η ανακάλυψη των duons έχει σημαντικές επιπτώσεις για το πώς οι επιστήμονες και οι γιατροί ερμηνεύουν το γονιδίωμα του ασθενούς και θα ανοίξει νέες πόρτες για τη διάγνωση και τη θεραπεία των ασθενειών.

Τι σημαίνει αυτό για εμάς;

Και συνεχίζει ο Dr. Σταματογιαννόπουλος διευκρινίζοντας: "Το γεγονός ότι ο γενετικός κώδικας μπορεί να γράφει ταυτόχρονα δύο είδη πληροφοριών σημαίνει ότι πολλές αλλαγές του DNA, που φαίνεται να αλλάζουν τις πρωτεϊνικές αλληλουχίες, μπορεί στην πραγματικότητα να προκαλέσουν ασθένεια διαταράσσοντας τα προγράμματα ελέγχου των γονιδίων ή ακόμη και τους δύο μηχανισμούς ταυτόχρονα".

Αυτό σημαίνει ότι στο DNA υπάρχουν αποθηκευμένες επιπλέον πληροφορίες από αυτές που πιστεύαμε μέχρι σήμερα και το μεγαλύτερο μέρος αυτών των πληροφοριών αφορούν ρυθμιστικούς μηχανισμούς που σχετίζονται με την ενεργοποίηση και την απενεργοποίση των γονιδίων. Το DNA και τα κύτταρα μας δεν είναι στατικά αλλά προσαρμόζονται ανάλογα με τις περιστάσεις και τις συνθήκες στις οποίες λειτουργούν.

Η νέα ανακάλυψη ενισχύει την επιστήμη της Επι-γενετικής, όπου αφορά στην επίδραση εξωτερικών παραγόντων πάνω στην έκφραση του DNA. Η ανακάλυψη του 2ου κώδικα ανοίγει νέους δρόμους στη κατανόηση των ρυθμιστικών μηχανισμών του γονιδιώματος και κλείνει οριστικά το κεφάλαιο όπου ήθελε το DNA ως στατικό μη διαμορφώσιμο παράγοντα.


 Η υγεία μας δεν καθορίζεται από τη μοίρα, τι DNA μας έτυχε δηλαδή, αλλά από τη “χρήση” και τον τρόπο ζωής μας, που προκαλεί διαφορετικές κάθε φορά απαντήσεις από πλευράς του γενετικού μας κώδικα.

Ασθένειες όπως τα αυτοάνοσα νοσήματα, ο καρκίνος αλλά και τα νοσήματα της λειτουργίας του γαστρεντερικού (κολίτιδα, ελκώδης κολίτιδα, νόσος του Crohn) αυξάνονται όσο μεγαλύτερη γίνεται η απόκλιση από τον φυσιολογικό τρόπο ζωή
ς. Ιδιαίτερα το γαστρεντερικό σύστημα φαίνεται να συμμετέχει ενεργά με πολλαπλούς ρόλους στη λειτουργία όλου του οργανισμού. Τα πάνω από 1150 διαφορετικά είδη μικροβίων που αποικίζουν τον γαστρεντερικό μας σωλήνα, περιέχουν 3.300.000 διαφορετικά γονίδια που και αυτά συμμετέχουν ενεργά στην δομή και στη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος.

Οι ελλείψεις σε μικροσυστατικά λόγω της αλλοίωσης της τροφής, τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στην ατμόσφαιρα και στους εσωτερικούς χώρους διαβίωσης, η αφυδάτωση που αφορά στο 70% του πληθυσμού, η έλλειψη άσκησης, το επιβαρυμένο περιβάλλον και το στρες που προκύπτει λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής αλλοιώνουν το σωματικό και κυτταρικό περιβάλλον και έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση νόσου.

Η υγεία και η νόσος δεν προκύπτουν λόγω “κατασκευαστικού” ή μη προβλήματος. Αλλά από λάθος χρήση. Στη προσπάθεια του οργανισμού να επιβιώσει εμφανίζονται συμπτώματα που δεν αναμένονται να υπάρχουν όταν είμαστε υγιείς. Η μόνη πραγματική θεραπεία είναι να επαναφέρουμε το σώμα όσο πιο κοντά γίνεται στις αρχικές φυσιολογικές συνθήκες λειτουργίας. 


Στην Υγειά Σας!  

Δούκισσα της Πλακεντίας: Η προσωπικότητα πίσω από το όνομα του σταθμού του Μετρό


Το όνομά της έχει δοθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους σταθμούς του μετρό και του προαστιακού σιδηρόδρομου και η ιστορία της έχει συνδεθεί με λαϊκούς θρύλους. Ποιά όμως ήταν πραγματικά η Δούκισσα της Πλακεντίας;

Η Σοφί ντε Μαρμπουά ή κατά κόσμον Δούκισσα της Πλακεντίας, πήρε τον τίτλο αυτό από το σύζυγό της, το γάλλο στρατηγό Σαρλ Λεμπρέν, υπασπιστή του Ναπολέοντα και Δούκα της Πλακεντίας, μιας μικρής πόλης στη Βόρειο Ιταλία. Γεννήθηκε το 1785 στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ και έγινε από πολύ νωρίς γνωστή για τη μεγάλη της μόρφωση και τον εκκεντρικό χαρακτήρα της. Με το σύζυγό της απέκτησε μια κόρη την οποία υπεραγαπούσε.

Οι κακές σχέσεις με το σύζυγό της την οδήγησαν να τον εγκαταλείψει και να εγκατασταθεί με την κόρη της Ελίζα στην Ελλάδα. Το φιλελληνικό πνεύμα της Δούκισσας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ελληνική επανάσταση του 1821 αλλά και αργότερα στις πολιτικές εξελίξεις του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους. Η οικονομική συμβολή της είναι αξιοσημείωτη αφού πούλησε τα κοσμήματά της και συγκέντρωσε δεκατέσσερεις χιλιάδες φράγκα ποσό το οποίο διέθεσε για την ενίσχυση του αγώνα του ελληνικού έθνους.

Από την παραμονή της στην Ελλάδα έχουν μείνει επίσης μερικά από τα ωραιότερα αρχιτεκτονήματα, όπως η κατοικία της Δούκισσας στην Αθήνα, η Βίλλα Ιλίσσια και το Καστέλλο Ροδοδάφνη ή Πύργος της Δούκισσας της Πλακεντίας όπως είναι κοινώς γνωστό, έργα του αρχιτέκτονα Σταματίου Κλεάνθη.

Η ανάμειξή της στα πολιτικά ζητήματα κάνει την εμφάνισή της το 1831 μετά το φόνο του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια τον οποία η Δούκισσα είχε γνωρίσει όταν εκείνος ήταν Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας. Με φυλλάδιο που τύπωσε η Δούκισσα υποστηρίζει φανερά τους Μαυρομιχαλαίους, τους δολοφόνους του Καποδίστρια και δεν ήταν λίγοι τότε εκείνοι που υπέθεσαν οτι η Δούκισσα βρισκόταν πίσω από τη δολοφονία αυτή. Αλλά ούτε και ο Βασιλιάς Όθωνας και η βασίλισσα Αμαλία καταφέρνουν να κερδίσουν τη συμπάθεια της Δούκισσας, η οποία φαίνεται να συνεχίζει να εμπλέκεται σε πολιτικές μηχανορραφίες εναντίον τους.

Το 1836, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Οθωμανική Ανατολή, η κόρη της Ελίζα πεθαίνει, γεγονός που σημάδεψε για πάντα τη Δούκισσα η οποία δεν μπόρεσε ποτέ να αποδεχτεί το χαμό της. Οι λαϊκοί μύθοι αναφέρουν οτι από τη στεναχώρια της τα μαλλιά της άσπρισαν και η Δούκισσα γέρασε σε μια βραδιά.

Για να εκδικηθεί το Θεό που της στέρησε βίαια τη μονάκριβή της κόρη απαρνιέται τη χριστιανική πίστη και ασπάζεται τον Ιουδαϊσμό, μελετά μανιωδώς το Ταλμούδ και ενισχύει οικονομικά την ανοικοδόμηση συναγωγών όπως αυτή της Χαλκίδας. Με την επιστροφή της από τη Βυρηττό φέρνει πίσω στην Ελλάδα το πτώμα της κόρης της ταριχευμένο και το φυλάσσει στο υπόγειο του σπιτιού της για περίπου μια δεκαετία χωρίς ποτέ να ανακοινώσει επίσημα το θάνατό της. Φήμες θέλουν τη Δούκισσα να συμπεριφέρεται στο άψυχο κορμί της κόρης της σαν να είναι ζωντανή, τη φροντίζει, τη χτενίζει και της μιλάει.

Μια πυρκαγιά που ξεσπά στο σπίτι της αποτεφρώνει το ταριχευμένο σώμα της κόρης της και από τότε η Δούκισσα γίνεται ακόμα πιο απόμακρη και δύστροπη. Στο Μέγαρό της στην Πεντέλη υποδέχεται παράξενους φίλους, αναπτύσσει σχέσεις με τους ληστές της περιοχής με πιο γνωστή τη σχέση της με το λήσταρχο Νταβέλη που πιθανόν να ήταν ερωτική και σύντομα οι θρύλοι κάνουν λόγο για τελετές σατανολατρείας, μύθοι που ακόμα και σήμερα τυλίγουν με μυστήριο τον Πύργο της Πλακεντίας.

Πέθανε το 1854 σε ηλικία 69 ετών και ετάφη στο Καστέλλο Ροδοδάφνη στην Πεντέλη, το οποίο δεν πρόλαβε να δει ολοκληρωμένο. Η περιουσία της περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο και η χειμερινή της κατοικία στη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας φιλοξενεί σήμερα τα εκθέματα του Βυζαντινού Μουσείου, ενώ ο Πύργος Δουκίσσης Πλακεντίας είναι ανοιχτός για το κοινό.