Η
δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια
έναν καινούριο συμμαθητή
τους,
τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του
διευθυντή της Σόνυ) και το μάθημα
αρχίζει με μικρές ερωτήσεις ιστορίας.
- Για να δούμε λοιπόν, πόσο
καλοί
είστε στην αμερικανική ιστορία;
λέει η δασκάλα. Ποιος
είπε...
"δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου
θάνατο";
Κάποιοι
μουρμουρίζουν αλλά
κανείς δεν σηκώνει το χέρι του,
εκτός από τον καινούριο
:
- Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη
Φιλαδέφεια, απαντά.
-
Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε "Κυβέρνηση του λαού, από το λαό και για το λαό";
ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
- Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863
στο
Γκέτυσμπουργκ, απαντά και πάλι ο
Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει
αυστηρά την
τάξη και λέει :
- Ντροπή σας. Ο Σουζούκι
είναι
γιαπωνέζος και ξέρει την
αμερικανική ιστορία καλύτερα από
σας
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια
μικρή φωνή από τα πίσω θρανία
:
- Ρε δεν πάτε να γαμηθείτε όλοι,
μαλάκες γιαπωνέζοι
- Ποιος
το είπε αυτό;;; ρωτάει
αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι
του
και χωρίς να περιμένει λέει :
- Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το
1942,
στη διώρυγα του Παναμά, και ο Λι Ιακόκα το 1982 στη γενική
συνέλευση της
Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή.
«Θέλω να
ξεράσω», ακούγεται μια
ξεψυχισμένη φωνή.
- Ποιος το είπε αυτό;;;
ξαναρωτάει
με το ίδιο βλοσυρό ύφος η
δασκάλα.
Και ο Σουζούκι
πετάγεται πάλι :
- Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον
πρωθυπουργό
Τανάκα κατά τη
διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το
1991.
Ένας
μαθητής σηκώνεται όρθιος
και ξεσπάει :
- Ρε δε μας παίρνεις καμιά
πίπα,
λέω γω.
Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα :
- Μπιλ
Κλίντον στη Μόνικα
Λουίνσκι το 1997, στο οβάλ γραφείο
του Λευκού
Οίκου.
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται
και φωνάζουν :
- Α γαμήσου
ρε μαλακισμένο,
Σουζούκι.
Ατάραχος ο γιαπωνέζος
:
- Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο
πρωτάθλημα μοτοσικλέτας,
ράλι
Νότιας Αφρικής, το 2002.
Κόλαση στην τάξη, οι
μαθητές
ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες,
η δασκάλα έχει σωριαστεί
λιπόθυμη
και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και
μπαίνει ο διευθυντής :
-
Ε, μα την Παναγία δεν έχω
ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο.
Και στο βάθος
ακούγεται πάλι η
φωνή του Σουζούκι :
- Ο πρωθυπουργός της
Ελλάδας,
Γιώργος Παπανδρέου, το 2011, στο τελευταίο υπουργικό
συμβούλιο της κυβέρνησής του.