Τα καλύτερα bar του κόσμου

 Hangover στα 10 καλύτερα #bar του πλανήτη. 

Πίσω από τις μπάρες τους φτιάχνονται κοκτείλ 
που μοιάζουν με έργα τέχνης
 

Ανακοινώθηκε η λίστα με τα καλύτερα μπαρ του πλατήτη και το Art Travel σας τα
παρουσιάζει με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και συμβλουλές ώστε να ξέρετε τι να
παραγγείλετε όταν θα βρεθείτε μπροστά στη μπάρα τους.

The Artesian, Λονδίνο
Φιλοξενείται μέσα στο ξενοδοχείο Langham Hotel, της Regent Street. Η μπάρα του
έχει ανοίξει τα τελευταία τρία χρόνια όμως έχει κερδίσει την αγάπη όλου των
Λονδρέζων. Τα δυνατά του χαρτιά τα εξαιρετικά κοκτέιλ του, τα οποία αλλάζουν
συχνά και γίνονται όλο και πιο πολύπλοκα και ιδιαίτερα. www.artesian-bar.co.uk

Dead Rabbit, Νέα Υόρκη
Φέρει το όνομα γνωστής ιρλανδοαμερικανικής συμμορίας που έδρασε στα μέσα του
19ου αιώνα. Στην διακόσμησή του αποκαλύπτεται το πάθος των ιδιοκτητών του για
εκείνη την περίοδο. Εδώ έρχονται οι πιο δυνατοί πότες της μητρόπολης για το λόγο
του ότι συνδυάζει καλές μπύρες, σωστά κόκτειλ-δυναμίτες, αλλά και αυθεντική old
school ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε κάποια παραδοσιακή pud του Λονδίνου. Η
δεύτερη θέση δεν είναι καθόλου τυχαία αν σκεφτεί κανείς πως ο bar tender Jack
McGarry τιμήθηκε ως καλύτερος στο είδος του για το 2014. www.deadrabbitnyc.com

 

  

 Nightjar, Λονδίνο
Τα art deco στοιχεία είναι αυτά που κυριαρχούν εδώ. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση
από τον σιδηροδρομικό σταθμό Old Street. Τα ποτήρια μετατρέπονται σε έργα
τέχνης. Οτιδήποτε-ακόμα και κοχύλια- μπορεί να παίξει ρόλο διακοσμητικού και να
πάει την τέχνη του κοκτέιλ πολλά σκαλιά πιο ψηλά. Στο μενού υπάρχει ειδικό
section για vintage spirits από τις αρχές του 20ου, ενώ ο κατάλογος των cocktail
μπορεί να σας παιδέψει. Για τον απλό λόγο πως θα τα θέλετε όλα. Ρωτήστε κάποιον
από το προσωπικό για τις γεύσεις που προτιμάται και εκείνοι θα σας βοηθήσουν.
Ενώ, όσοι δεν θέλουν να πιουν αλκοόλ υπάρχουν τα εξίσου γευστικά και πρωτότυπα
mocktails. Αν ωστόσο πρέπει να δοκιμάσετε ένα εμείς σας προτείνουμε το signature
24 Volt Cobbler. www.barnightjar.com 

Attaboy, Νέα Υόρκη
Σε αυτή τη μπάρα του East Manhattan έρχονται για το περίφημο κοκτέιλ Paper
Plane, που ξεχωρίζει για την υπέροχη γλυκόπικρη γεύση, που συνδυάζει
αριστοτεχνικά μπουρμπόν, λικέρ αμάρο, το απεριτίφ Απερόλ και χυμό λεμονιού.
Ωστόσο, στη πραγματικότητα δεν υπάρχει κάποιο μενού. Ο bartender πριν βάλει
οτιδήποτε στο σέικερ του συζητάει μαζί με τους θαμώνες του τη διάθεση και τα
γούστα τους. Από αυτά εμπνέεται για την δημιουργία του. Σπάνια απογοητεύει.
Employees Only, Νέα Υόρκη

  

Στο West Village της Νέας Υόρκης βρίσκεται ένα από τα πιο μυστηριώδη μπαρ του
πλανήτη. Ο φωτισμός του είναι επίτηδες ομιχλώδης, η ατμόσφαιρα επικά μυστηριακή
και υποβλητική, καπνοί χορεύουν πίσω από τη μπαρ, την ίδια στιγμή που τα ποτήρια
γεμίζουν με τα πιο ποιοτικά ποτά. Επίσης, δεν γίνεται να μην προσέξει κανείς το
παλιομοδίτικο feeling που κυριαρχεί παντού από τα μαλλιά του προσωπικού μέχρι
και τα σκαλιστά γυάλινα ποτήρια. Εμπειρία να βρεθεί κανείς εδώ.
www.employeesonlynyc.com

   

Canon, Σιάτλ
Το μπαρ που μπήκε για πρώτη φορά στη λίστα με τα καλύτερα το 2014 κατευθείαν στο
νούμερο 6. Ποτά και κοκτέιλ εμπνευσμένα από την αμερικάνικη ιστορία με ιδιαίτερη
αδυναμία στο ουίσκι. Εξαιρετικό το Truffle Old Fashioned με truffle cognac,
βανίλια και tonka. Και εδώ δεν είναι καθόλου δύσκολο να αγαπήσει κανείς τα
φανταστικά ρετρό ποτήρια. www.canonseattle.com

 

Baxter Inn, Σίδνεϊ
Στέκι των hipster του Σίδνεϊ. Είναι γνωστό ως το bar με τα κεριά. Οι θαμώνες του
πίνουν τα σοφιστικέ κοκτέιλ τους υπό το ατμοσφαιρικό φως των κεριών. Από το
μενού του ξεχωρίζουν τα cocktail με πεπαλαιωμένο ρούμι. thebaxterinn.com

 American Bar, Λονδίνο
To θρυλικό bar του ξενοδοχείου Savoy σερβίρει εξαιρετικά ποτά και δεν λείπει
ποτέ από τις λίστες με τα καλύτερα μπαρ του κόσμου. Κλασικό στέκι διάσημων, αλλά
και ντόπιων που ξέρουν να πίνουν το ουίσκι τους με το σωστό τρόπο. Η ιστορία
λέει πως ο διάσημος bartender Ada ‘Coley’ Coleman έφτασε εδώ το 1903 και
δημιούργησε το Hanky Panky, που παραμένει μέχρι και σήμερα ένα από τα πιο
δημοφιλή. Οι συνταγές του σήμερα φυλάσσονται σε ένα τετράδιο που αντιμετωπίζεται
από τους νέους του επαγγέλματος σαν Βίβλος. www.fairmont.com

 

High Five, Τόκιο
Ο Hidetsugo Ueno είναι για πολλούς ο καλύτερο mixologist της Ασίας. Το αρχηγείο
του είναι αυτό το bar στην καρδιά του GinzaHead. Θα ξετρελαθούν ιδιαίτερα όσοι
έχουν βρει ή έχουν χάσει κάτι από τον εαυτό τους στα μυθιστορήματα του Χαρούκι
Μουρακάμι. Εδώ θα πιουν το αγαπημένο τους ποτό ακούγοντας τα κλασικά jazz
τραγούδια που πρωταγωνιστούν και στις ιστορίες του δημοφιλούς συγγραφέα. Όσον
αφορά στα ποτά, όσα χαρακτηρίζονται άψογα. Καταφέραμε όμως να μάθουμε πως
πραγματικά μοναδικό είναι το cocktail Bamboo. www.barhighfive.com 

10: 28 HongKong Street, Σιγκαπούρη
Περνώντας τη πόρτα του νιώθεις ότι μεταφέρεσαι σε χρόνο ρεκόρ στα 60s της
Αμερικής. Ένα μπαρ και έντονη θεατρική ατμόσφαιρα. Στο χώρο κυριαρχεί το ξύλο
και το γυαλί και οι βαριές κουρτίνες. Εδώ, έρχονται άνδρες με κοστούμια που
σίγουρα θα ήθελαν να φορούν το καπέλο του Ντον Ντρέιπερ από τη σειρά Mad Men.
www.28hks.com

Connaught Bar, Λονδίνο
Το μπαρ του ομώνυμου ξενοδοχείου, είναι το πιο σικ μέρος για να πιούμε ένα
King’s Ginger σκέτο με τριμμένο πάγο ή ένα κοκτέιλ Ginger Royale με παγωμένη
σαμπάνια. Σε ντεκόρ εμπνευσμένο από την αγγλική και ιρλανδική κυβιστική τέχνη
του ’20. www.the-connaught.co.uk

ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Μια απολαυστική περιήγηση του Αγίου Όρους

Πως δούλευε το πολυτελέστερο μπουρδέλο της Γαλλίας

Ο Μαρσέλ και η γυναίκα του είχαν επιλέξει τις υπαλλήλους με τα αυστηρότερα και «μαθηματικότερα» ως προς τις αναλογίες κριτήρια. Αφού τις ντύνανε με τα καλύτερα φορέματα τις επιδείκνυαν πάνω σε βάθρα(φωτο κάτω), ρίχνοντάς τους ειδικό φωτισμό έτσι ώστε να δίνουν την εντύπωση στους πελάτες ότι πρόκειται για σταρ του #Χόλυγουντ.

Αφού λοιπόν κατέληγαν ποια «σταρ» ήθελαν, υπήρχαν 22 ειδικά δωμάτια στους πάνω ορόφους που ανέβαινες και με ανελκυστήρα από εκείνους που σήμερα συναντάς μόνο σε κάτι παλιές αριστοκρατικές πολυκατοικίες του Κολωνακίου.

Επειδή όμως οι πελάτες εκτός από δίκιο έχουν και φετίχ, ο Μαρσέλ είχε κάνει ένα ταξίδι σε όλο τον κόσμο ώστε να πάρει ιδέες για να φτιάξει το ιδανικότερο μπουρδέλο που επινόησε ποτέ βρώμικο μυαλό. Έτσι, επιστρέφοντας στο Παρίσι συστηματοποίησε τις εμπειρίες του ώστε το μαγαζί του να ικανοποιεί 22 διαφορετικές ερωτικές ματαιοδοξίες. Κάθε δωμάτιο και ένα σενάριο σχεδιασμένο να ηδονίζει τους πλουσιότερους όρχεις. Είχε καμάρες που σου έδινε την εντύπωση ότι έκανες #σεξ κατά την διάρκεια υπερατλαντικού ταξιδιού.

Ότι πήγαινες σαφάρι στην Αφρική



Ότι ταξίδευες στην εξωτική Ινδία

Το δωμάτιο του αγρότη που έπεφταν πραγματικά άχυρα από το ταβάνι

Το «παγωμένο» igloo δωμάτιο δωμάτιο για όσους φαντασιώνονταν ότι ήταν ο Moby Dick

Δωμάτια με μεσαιωνικά βασανιστήρια και ότι άλλο φανταστεί κανείς. Το Μουλέν Ρουζ δεν έπιανε μία σε τούτη την ροζ πολυκατοικία.

Ώρες λειτουργίας ήταν από τις 2 το μεσημεράκι μέχρι τις 5 το πρωί ενώ την παραμονή των Χριστουγέννων παρέμενε κλειστό. Μετά το κλείσιμο οι υπάλληλοι μπορούσαν να φύγουν παίρνοντας ένα ρεπό την εβδομάδα. Όποια αργούσε πλήρωνε 200 φράγκα πρόστιμο ενώ αν το επαναλάμβανε έπαιρνε πόρτα. Επίσης έπρεπε να είναι πεντακάθαρες και να αποφεύγουν τις εγκυμοσύνες και γι’ αυτό το αφεντικούλι τις προμήθευε με 12 συσκευές κλύσματα. Μαζί με τις εκλεκτές #γυμνές υπαλλήλους υπήρχαν άλλοι 40 εργαζόμενοι ως βοηθητικό προσωπικό καθότι εντός του πολυτελέστατου νταβατζίδικου υπήρχε κομμωτήριο, μανικιούρ, πεντικιούρ, πλύστρες για να καθαρίζουν τα 10 σαλόνια και τα 22 δωμάτια των 7 ορόφων, μάγειροι και πάει λέγοντας.

Όταν μπούκαραν οι Γερμαναράδες στο Παρίσι του 1940 δεν άλλαξε τίποτα από αυτά παρά μόνο η πελατεία.

Ο Μαρσέλ δεν θα άφηνε τις πουτάνες και τα ρολά του μοσχαράκια για να πολεμήσει στην γαλλική αντίσταση. Κώλοι, πούτσες και χρήματα δεν είχαν πατρίδα και γι’ αυτό θα αντικαθιστούσε στο χαλαρό την γαλλική αριστοκρατική του πελατεία με τους υψηλόβαθμους γαλονάδες του Ναζιστικού στρατού. Η Γκεστάπο θα φρόντισε γι αυτή την πελατειακή μονομέρεια του Μαρσέλ.. Φυσικά υπήρχαν και εξαιρέσεις όπως ήταν ο Γαλλοεβραίος δισεκατομμυριούχος Joseph Joanovici που προμήθευε τον γερμανικό στρατό με σίδηρο ή ο Henri Lafont της γαλλικής Γκεστάπο που πρόδιδε συμπατριώτες του.

Όταν ξεκουμπίστηκαν οι Γερμανοί οι θηλυκοί πορνοϋπάλληλοι του Μαρσέλ σύρθηκαν έξω από το κτήριο της Οδού de Provence 112, και αφού τις ξύρισαν γουλί τις διαπομπεύσαν στους δρόμους του Παρισιού.

Όσο για το αφεντικό συνελήφθη και αυτό για συνεργασία με τους Γερμανούς αλλά λίγα εικοσιτετράωρα μετά αφέθηκε ελεύθερος, παίρνοντας μάλιστα αποζημίωση από αγωγή που έκανε στην εφημερίδα Ce Soir επειδή τον δυσφήμισε πως τάχα συνεργάστηκε με τους Γερμανούς και τους μαυραγορίτες ενώ το γαλλικό κράτος δεν παρέλειψε να τον τιμήσει με τον «Σταυρό της Τιμής» για τις πολύτιμες υπηρεσίες του στα στρατεύματα των συμμάχων («croix d’honneur pour services éminents rendus aux alliés») καθώς κατά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς ο Μαρσέλ μπόρεσε να προσφέρει τα «προϊόντα» του και σε εγγλέζικα και αμερικάνικα παντελόνια.

Το μπουρδελομάγαζο έμεινε ανοιχτό για λίγο ακόμα μετά τον πόλεμο και τον Απρίλιο του 1946 πουλήθηκε άρον άρον για 32 εκατομμύρια φράγκα σε μια Ένωση Δερματάδων, άλλο και τούτο πάλι. Ο Μαρσέλ δεν είχε άλλη λύση.

Τον Δεκέμβριο του 1945 όταν οι κοπέλες του Μαρσέλ ξεζούμιζαν τους αξιωματικούς των συμμάχων δεν γνώριζαν ότι μια δημοτική σύμβουλος του Παρισιού παρουσίαζε σχέδιο νόμου για το κλείσιμο των μπουρδέλων συμπεριλαμβάνοντας και το μαγαζί του Μαρσέλ. Η πρόταση της κυρίας πέρασε ακόμα και σε εθνικό επίπεδο και τον Απρίλιο του 1946 κλείσανε δια νόμου 1.400 #μπουρδέλα για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Παρά τα φράγκα που πήρε από την πώληση ο Μαρσέλ φαίνεται ότι μεταπολεμικά δεν μπόρεσε να κάνει και πολλά βλέποντας την σταδιακή παρακμή των επιχειρήσεων του και την δική του.

Ο αρχινταβατζής Μαρσέλ που κάποτε θησαύριζε κανονίζοντας στο μαγαζί του 200 ραντεβού ημερησίως, που δεχόταν και τάιζε 300 επισκέπτες πελάτες ημερησίως και ανοίγοντας 150 μπουκάλια σαμπάνιας –πάλι ημερησίως- πέθανε ξοφλημένος το 1964 πέφτοντας θύμα της μεγαλύτερης μπουρδέλο ειρωνείας στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία: η γυναίκα που έφερε την πρόταση κατάργησης των νόμιμων μπουρδέλων(maisons de tolérance) ήταν η Marthe Richard, μια καθώς πρέπει πρώην πόρνη που πηδιόταν με τους Γερμανούς όχι για να βγάλει λεφτά αλλά για να διαρρέει μυστικά στους συμμάχους.

Μια πουτάνα φανατική εχθρός των Ναζί έβαλε τέρμα σε ένα σύστημα -των οίκων ανοχής- που είχε δημιουργηθεί επί Ναπολέοντα καταστρέφοντας έναν νταβατζή που ανδρώθηκε από αυτούς τους ναπολεόντειους οίκους χρησιμοποιώντας ως «ορμητήριο» την οικία ενός επιβήτορα στρατάρχη του Ναπολέοντα.

Αρθρο του Βαγγέλη Γεωργίου

7