Translate

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Που θα βρείτε τους καλύτερους καφέδες στο κόσμο ;


Που σερβίρονται οι καλύτεροι καφέδες;

  • ιρλανδια.jpg
  • ιρλανδια.jpg
  • ιρλανδια.jpg

Το να διαλέξει κανείς ένα φλιτζάνι καφέ είναι κάτι περισσότερο από το να αποφασίσει αν θα προσθέσει γάλα ή ζάχαρη. Από την Αιθιοπία όπου ο καφές ανακαλύφθηκε και τα μπαρόκ σοφιστικέ καφέ της Ευρώπης μέχρι και τα high tech στέκια του Τόκιο, ο καφές αποτελεί μέρος της κουλτούρας του κάθε λαού και πολιτισμού-ακόμα και σε εκείνους που το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού πίνει νερό στο όνομα του...τσαγιού. Ακολουθεί ένα χάρτης-καφέ για τους καλύτερους του κόσμου:

Ιταλία, espresso
Στη σωστή του εκδοχή θα πρέπει να έχει στη κορυφή του αφρό σε καραμελί απόχρωση, η οποία προκύπτει από το σωστό κούνημα στο σέικερ (εξού και πρέπει να το ζητήσετε σεκεράτο). Ο καφές στην Ιταλία μπορεί να σας κοστίσει από €1 για να το πάρετε μαζί σας, αλλά πολύ περισσότερο αν επιλέξετε να τον πιείτε σε ένα cafe. Στην δεύτερη περίπτωση ωστόσο θα σας το σερβίρουν σε ποτηράκια που μοιάζουν με αυτά της σαμπάνιας, του martini ή και του κρασιού.
Best spot: Οι ειδικοί λένε πως τον καλύτερο καφέ θα το δοκιμάσετε στη Ρώμη, σε ένα καφέ κοντά στο Πάνθεον, μιας και το φτιάχνουν με νερό που φτάνει από τις πηγές Aqua Virgo, οι οποίες χρονολογούνται από τον 19ου π.Χ. Το όνομα αυτού Caffe Sant’ Eustachio, όπου οι Ρωμαίοι κάθονται στην μεταλλική του μπάρα από το 1938. Piazza Sant'Eustachio 82, santeustachioilcaffe.it, από €1,5.



Αυστρία, Melange
Το πιο δημοφιλές αφέψημα στα βιενέζικα καφέ δεν είναι η σοκολάτα βιενουά, αλλά ο καφές melange. Οι αυστριακοί συνδυάζουν τον espresso τους με αφρόγαλο, καϊμάκι ή μερικές φορές ακόμα και με πηχτή ολόδροση σαντιγί. Παραδοσιακά το σερβίρουν με νερό για να πίνουν ανάμεσα στις γουλιές και να καθαρίζουν τον ουρανίσκο τους.
Best spot: Στο café Demel με το κομψό διάκοσμο και την εντυπωσιακή διακόσμηση που παραπέμπει σε παλάτι. Συνοδέψτε με μια πεντανόστιμη Sacher torte, το παραδοσιακό κέικ σοκολάτας της Βιέννης. Kohlmarkt 14, demel.at, melange €4,80.



Αιθιοπία: Buna

Εδώ που γεννήθηκε ο καφές, τον πίνουν με αλάτι και βούτυρο αντί για γάλα και καφέ. Ιδιαίτερα στην επαρχία. Αν σας καλέσουν για καφέ κάποιος ντόπιος στο σπίτι του μη σταματήσετε αν δεν φτάσετε στο τρίτο φλιτζάνι που λέγεται Bereka και το οποίο είναι το λεγόμενο ευλογημένο φλιτζάνι. Σχεδόν παντού το παρασκευάζουν με το παραδοσιακό τρόπο μέσα σε πήλινα δοχεία στη φωτιά.
Best spot: Το Addis Ababa's Habesha Restaurant έχει διατηρήσει όλες τις παραδόσεις και καθημερινά παραδίδει ιεροτελεστία καφέ σε ειδικό διαμορφωμένο χώρο. Bole Rd., τηλ: 011 25111 5518358.



Μεξικό, Café de Olla
Πικάντικός καφές που ψήνεται σε ένα πήλινο δοχείο με κανέλα. Μην προσθέσετε ζάχαρη, δεν χρειάζεται γιατί προ-γλυκαίνεται με piloncillo (σκούρα καφέ ζάχαρη).
Best spot: Την ιδανική του εκδοχή θα την βρείτε στη πόλη του Μεξικού, στο El Bajío στο βόρεια του Azcapotzalco. Alejandro Dumas 7, carnitaselbajio.com.mx, café de olla €1.50.



Σαουδική Αραβία, Kahwa
Μια παραδοσιακή τελετουργία των Βεδουίνων είναι να αρωματίζουν το καφέ με κάρδαμο και συχνά τον σερβίρουν με αποξηραμένους καρπούς που αντισταθμίζουν την πίκρα του.Έχετε στο νου σας, ότι οι γυναίκες δεν είναι ευπρόσδεκτες στα παραδοσιακά καφέ της Σαουδικής Αραβίας. Όλα όμως τα ξενοδοχεία σερβίρουν αρκετά καλές εκδοχές του.
Best spot: Σας προτείνουμε το Caravan Stop στο Hotel Al Khozama, όπου μπορείτε να απολαύστε το καφέ σας συνοδεία παραδοσιακών γλυκυσμάτων όπως rosewater custard and almond puff pastry. Olaya Rd., al-khozama.com.



Τουρκία, Türk Kahves
Μοιάζει πολύ με το δικό μας ελληνικό. Κατάλοιπο της οθωμανικής κουλτούρας είναι να ψήνουν το καφέ τους σε ένα παραδοσιακό χάλκινο μπρίκι.
Best spot: Στην Τουρκία, ο καφές ήρθε το 1923 και τον αρωμάτιζαν με κάρδαμο, βανίλια ή μαστίχα. Fazıl Bey'in Türk Kahvesi Serasker Cad.Tarihi Kadıköy Çarçısı 1a, fazilbey.com, Türk kahvesi €2.



Κούβα, Café Cubano
Μοιάζει πολύ με τον ιταλικό espresso, αλλά έχει πιο ιδιαίτερη γεύση λόγω της προσθήκης ακατέργαστης ζάχαρης demerara. Το αποτέλεσμα είναι θα στεφανώνεται με ένα γλυκό καφέ αφρό στην κορυφή που ονομάζεται espumita. Αν αυτός δεν υπάρχει, τότε η Παρασκευή του θεωρείται αποτυχημένη. Tο μυστικό της επιτυχίας του είναι η ανάμειξη λίγης ποσότητας καφέ με ζάχαρη πριν προσθέσεις την υπόλοιπη ποσότητα καφέ.
Best spot: Στο Café el Escorial, το coffee daiquiri που θα δείτε στο μενού δεν είναι και το πιο παραδοσιακό, αλλά θα έχετε υπέροχη θέα τη Plaza Vieja που αναπνέει όλα εκείνα που έκαναν την Κούβα αυτό που είναι. Mercaderes No. 317.



Ισπανία, Café Bombón
Η συνταγή που λέει πως ίσα μέρη espresso αντιστοιχούν με ίση ποσότητα συμπυκνωμένου γάλακτος προέρχεται από την Βαλένθια, αλλά έχει γίνει δημοφιλής σε όλη τη χώρα. Σερβίρεται σε ένα μικρό ποτήρι (παρόμοιο με αυτό που εμείς πίνουμε το σφηνάκι) Σκοπός είναι να κρατηθούν τα υγρά όσο τον δυνατόν αυτόνομες. Για το λόγο αυτό, ο καφές χύνεται στο ποτήρι πολύ πολύ αργά.
Best spot: Στη Μαδρίτη τη καλύτερη εκδοχή θα τη δοκιμάσετε Chocolat, ένα μικρό κατάστημα που φτιάχνει καταπληκτικά τσούρο, δέκα μόλις λεπτά από το Μουσείο Πράδο. Santa Maria 30, €2.



Γαλλία, Café au Lait
Αυτή η πεμπτουσία, φτιάχνεται με ζεστό και όχι στον ατμό γάλα και σερβίρεται σε φλιτζάνι με μεγάλο στόμιο για να μπορεί να κάνει ξεδιάντροπη βουτιά το κρουασάν βουτύρου. Αν θέλετε λιγότερο γάλα στο καφέ σας το παραγγέλνεται ως noisette δεν έχει να κάνει με άρωμα φουντουκιού, αλλά για το χρώμα του.
Best spot: Κλασική, γαλλική εμπειρία καφέ στο Café de Flore στο 6ο διαμέρισμα, όπου λίγα έχουν αλλάξει από τότε που καθημερινά έπιανε τραπέζι ο Ζαν Πολ Σάτρ και η Σιμον ντε Μπουβουάρ.



Ιρλανδία, Irish Coffee
Δυνατός καφές με μερικές σταγόνες ουίσκι και μια δόση καϊμάκι. Παρασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1942 από τον σεφ Joseph Sheridan για να ζεστάνει τους επισκέπτες που έφταναν από τον Αεροδρόμιο Shannon. Ιδανικά, δεν πρέπει να ανακατεύεται η κρέμα με το καφέ, γιατί για περισσότερη απόλαυση ο καφές πρέπει να είναι ζεστός και το καϊμάκι κρύο.
Best spot: Αν βρεθείτε στο Δουβλίνο, πιάστε τραπεζάκι στο Brazen Head, γιατί το να απολαύσεις ένα Irish Coffee είναι πάνω από όλα η ατμόσφαιρα. Αυτό είναι το πιο παλιό κτίριο της χώρας, χρονολογείται από τα 1198. 20 Lower Bridge St., brazenhead.com, Irish coffee €7.


Πηγή: www.arttravel.gr

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Τι δεν έτρωγαν οι Αρχαίοι Έλληνες και ήταν τόσο έξυπνοι;


Πολλές φορές η σύγχρονη επιστήμη έχει σκύψει στον τρόπο διατροφής και ζωής των αρχαίων και έχει μελετήσει αρχαία συγγράμματα σε μια προσπάθεια να απαντήσει και σε ένα απλό ερώτημα πέρα από τα πολυσύνθετα. Γιατί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν τόσο έξυπνοι;

Η απάντηση για πολλούς είναι μια και στηρίζεται στις αρχές που έθεσε ο πατέρας της Ιατρικής ο Ιπποκράτης, που έλεγε «νους υγιής εν σώματι υγιεί» και «φάρμακο σου είναι η τροφή σου».

Στηριζόμενη σε αυτές τις ρήσεις, η κ. Δήμητρα Τυλλιανάκη, χειρουργός οδοντίατρος, αν και ξεκίνησε από την κλασική ιατρική, στην πορεία ασχολήθηκε και με την ομοιοπαθητική αλλά και τη διεξοδική μελέτη των διατροφικών συνηθειών στις εποχές του Ιπποκράτη και του Πυθαγόρα.

Ο λόγος που το έκανε ήταν για να απαντήσει σε ένα ερώτημα που τη βασάνιζε έντονα. «Γιατί παρά την εξέλιξη της επιστήμης θερίζουν οι ασθένειες; Ο καρκίνος , τα καρδιοεγκεφαλικά και τα αυτοάνοσα νοσήματα;»

Ψάχνοντας τις απαντήσεις άρχισε να αμφισβητεί τη θεραπεία μόνο με φάρμακα και στάθηκε στην ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπου. Μάλιστα η ίδια αν και μαραθωνοδρόμος, διαπίστωσε ότι παρά τον υγιεινό τρόπο ζωής της, έκανε και λάθη, που δε γνώριζε.

Ένα από αυτά … κατανάλωνε ψωμί και μακαρόνια, κατανάλωνε δηλαδή σιτάρι. Και τί το «κακό» έχει το σιτάρι; Γλουτένη. Μια ουσία που βρίσκεται παντού στη σύγχρονη διατροφή και κρατάει σε «υπνηλία» τον εγκέφαλο. Οι αρχαίοι, σιτάρι δεν έβαζαν στο στόμα τους. Διότι δεν υπήρχε.

Καλλιεργούσαν το δημητριακό Ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.

«Πριν ασχοληθώ με τη μελέτη της Ιπποκράτειας διατροφής, νόμιζα ότι έκανα καλή διατροφή, αλλά δεν έκανα. Κατανάλωνα ψωμί και μακαρόνια. Όπως διαπίστωσα στη συνέχεια, στην αρχαιότητα δεν έτρωγαν στάρι. Υπήρχε ένα δημητριακό το «Ζεα» το οποίο είναι πλούσιο σε μαγνήσιο, «τροφή» του εγκεφάλου. Για αυτό και οι προγονοί μας ήταν έξυπνοι.

Υπάρχει μεγάλη πιθανότατα αυτό να οφείλεται στο ότι δεν έτρωγαν στάρι που έχει γλουτένη, ουσία που συγκολλάει τις νευρικές απολήξεις και δεν αφήνει τον εγκέφαλο να σκεφτεί ελεύθερα και να δημιουργήσει.

Μια άλλη ουσία που έχει το συγκεκριμένο δημητριακό είναι το αμινοξύ Λυσίνη το οποίο ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει ελάχιστη γλουτένη».

Η κ. Τυλλιανάκη ζυμώνει το ψωμί της με Ζέα και φτιάχνει και τα μακαρόνια της από το ίδιο δημητριακό. Είναι σούπερ τροφή και δεν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα για να χορτάσει ο οργανισμός. Η καλλιέργεια του απαγορεύτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.

«Καλλιεργούνταν στην Ελλάδα και απαγορεύτηκε αιφνιδιαστικά – άγνωστο γιατί. Το έχουν οι Γερμανοί και το εξάγουν. Είναι πανάκριβο κοστίζει 6,5 ευρώ το κιλό!»

Η ίδια συνιστά στους καταναλωτές να καταναλώνουν τροφές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, διότι όλες οι βιταμίνες βρίσκονται στον φλοιό.

«Βγάζουν το φλοιό των τροφίμων και στη συνέχεια οι βιταμίνες γίνονται συμπληρώματα διατροφής».

Όσον αφορά στην κατανάλωση κρέατος αυτή ήταν ελάχιστη και μόνο όταν το άτομο ήταν υγιές. Όταν υπήρχε κάποια ασθένεια δεν καταναλωνόταν κρέας.

Και η Πυθαγόρεια διατροφή στηρίζεται στην Ιπποκράτεια, με εξαίρεση στην κατανάλωση κρέατος, που για τον Πυθαγόρα, απαγορευόταν δια ροπάλου.

Ιπποφαές

Στην αρχαιότητα μεγάλη κατανάλωση είχε και ένας πορτοκαλί καρπός, το Ιπποφαές.

Περιέχει 192 βιταμίνες και είναι όλες απορροφήσιμες από τον οργανισμό.

Στις εκστρατείες του, ο Μέγας Αλέξανδρος παρατήρησε, ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα θεραπεύονταν τρώγοντας τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού και άρχιζε να γυαλίζει το τρίχωμα τους, από την παρατήρηση αυτή δόθηκε και η ονομασία του (ίππο – φάος = άλογο που γυαλίζει).

Έτσι άρχισαν να το χρησιμοποιούν και οι στρατιώτες του, μαζί με τον ίδιο για να είναι πιο ισχυροί στις εκστρατείες. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι το χρησιμοποιούσε στις εκστρατείες του και ο Τζέγκις Χαν.

Το ιπποφαές μνημονεύεται από τον Θεόφραστο, μαθητή του Αριστοτέλη, αλλά κυρίως από τον Διοσκουρίδη τον Αναζαρβέα, πατέρα της φαρμακολογίας.

Αναφορές στο Ιπποφαές υπάρχουν στην Θιβετιανή και κινέζικη ιατρική. Από το 1929, όταν για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε βιοχημική ανάλυση των καρπών του φυτού, οι γνώσεις για της φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού συνεχώς αυξάνονται. Πλέον υπάρχει τεκμηριωμένη γνώση (Γερμανία, Ρωσία, Καναδάς, Κίνα, Φιλανδία, Αγγλία, Σουηδία κ.α.) για το ιπποφαές και έχουν αφιερωθεί γι αυτό 5 επιστημονικά συνέδρια.

Το έλαιο του φυτού παράγεται από τους καρπούς με την μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα πρόσθετα.

Υιοθέτησε και εσεί μια κοπέλα Ρωσίδα. Σώσε την από το σιβηρικό ψύχος