Μελισσοθεραπεία είναι η χρήση του δηλητηρίου της μέλισσας για θεραπευτικούς σκοπούς.
Το δηλητήριο της μέλισσας χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα και κυρίως από τον Ιπποκράτη και είναι γνωστό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες που πίστευε ότι το τσίμπημα της μέλισσας ήταν ευεργετικό σε παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα σε εκφυλιστικές παθήσεις και σε αυτοάνοσα νοσήματα , παραμορφωτική σπονδυλαρθρίτιδα, σκλήρυνση κατά πλάκας, οστεοποίηση συνδέσμων, νευραλγίες, νευρομυαλγίες, οσφυαλγίες κ.α.
Το τσίμπημα τις μέλισσας ανακουφίζει τον πόνο από τραυματισμό μυών
Έχει χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση σοβαρών καρδιακών νοσημάτων, φαίνεται ότι έχει ρυθμιστική δράση στην αρτηριακή πίεση, έχει ευεργετικές δράσεις στην αθηροσκλήρωση και στο περιφεριακό αγγειακό σύστημα, έχει αγγειοδιασταλτικές και αντιπηκτικές ιδιότητες και βοηθάει στο γαστρικό έλκος.
Ευρήματα δείχνουν ότι βοηθάει και εξομαλύνει την εμμηνόρυση, βελτιώνει την ποιότητα και την ποσότητα του σπέρματος των αντρών και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Σήμερα φαίνεται να είναι πολλά υποσχόμενο για την θεραπεία και την πρόληψη του καρκίνου, όπως αποδείχτηκε από την επιστημονική κοινότητα.
Εκτός από τη μελισσοθεραπεία, από τις μέλισσες έχουμε τα τα παρακάτω προϊόντα
Το μέλι (το πιο γνωστό προϊόν)
Η γύρη (την συλλέγουν οι μέλισσες από τα άνθη των μελισσοκομικών φυτών)
Το κερί (με χρήση κυρίως στις κηραλοιφές)
Η πρόπολη (συνήθως με την μορφή βάμματος, δηλαδή διαλυμένη σε καθαρό οινόπνευμα ποτοποιίας)
Το δηλητήριο της μέλισσας (λαμβάνεται με ελεγχόμενο τσίμπημα μέλισσας, από σκεύασμα όπου έχει αποθηκευτεί ή σε κηραλοιφή)
Ο βασιλικός πολτός (κάποιοι περιορισμοί στην λήψη του αναφέρονται πιο κάτω)
Το εκχύλισμα από τις προνύμφης κηφήνα (με αφροδισιακές ιδιότητες)
