Ποιός ευθύνεται για την ατιμωρησία όσων εγκλημάτισαν σε βάρος της
κοινωνίας, των νόμων και του δημοσίου χρήματος μέσα από την άσκηση
καθηκόντων τους ως εως και των τοπικών “αρχόντων”; Ποιός ευθύνεται όταν η ατιμωρησία
αυτών των εγκληματικών φυσιογνωμιών ήταν σε τέτοιο βαθμό
επαναλαμβανόμενη και προκλητικά “στοχευμένη” ώστε η παράνομη συμπεριφορά
τους να γίνεται… θεσμός και μόδα τόσο πολύ ώστε ανόητοι ή επιρρεπείς
στη παρανομία ψηφοφόροι να θέτουν επιδεικτικά ως… όρο υπεψήφισης κάποιου
υποψηφίου ακριβώς αυτό: Την επιδεικτική και απροσχημάτιση καταπάτηση
των νόμων, για να ευνοηθούν οι ίδιοι ή
κάποιοι φίλοι”; “Θα σε ψηφίσω μόνο αν μου υποσχεθείς ότι θα καταστρέψεις
τον απέναντι, θα στριμώξεις τον ανταγωνιστή μου, θα βάλεις την
Πολεοδομία να ελέγξει το σπίτι του εχθρού μου και να του ρίξει πρόστιμο
έστω και αν είναι νόμιμο”!
Αυτές
οι συμπεριφορές, που σε πολιτισμένες χώρες είναι ανήκουστες, υπάρχουν
ακόμα στη χώρα μας, τοποθετώντας την εκεί που φοβόμαστε: Στη χορεία των
τριτοκοσμικών χωρών. Το σημείωμα αυτό το γράφω στην επαρχία, όπου, πολύ
συχνά, συμπεριφορές σαν κι αυτές που περιέγραψα έχουν γίνει κοινός
τόπος: Αρχομανείς και αυταρχικοί τύποι, με χόμπυ τη συστηματική κλοπή
δημοσίου χρήματος και την “επίλυση” των προβλημάτων των φίλων και
συγγενών τους (αλλά και όσων τους… εκβιάζουν, ανεξάρτητα αν δεν ανήκουν
στις δύο παραπάνω κατηγορίες, αφού με τα αδικήματα που συνεχώς
διαπράττουν είναι εύκολα εκβιάσιμοι), άτομα που η θέση τους θα έπρεπε να
είναι ασφαλώς στη φυλακή, ταλάνισαν και καταλήστευσαν σε τέτοιο βαθμό
τον τόπο, ώστε απορεί κανείς με το βαθμό της αποτελμάτωσης που μπορεί να
επιφέρει η παρουσία κάποιων τέτοιων ατόμων σε ολόκληρες κοινωνίες.
Ποιός φταίει για τέτοια φαινόμενα;
Και φτάνουμε στο αρχικό ερώτημα: Ποιός ευθύνεται για όλα αυτά; Η
Δικαιοσύνη; Το κράτος; Τα Όργανα ελέγχου; Ή μήπως… εμείς; Όπου υπάρχουν
“ανατροφοδοτούμενα κυκλικά συστήματα”, όπως είναι το κράτος που
δημιουργείτει και συντίθεται από πολίτες και πολίτες που με τη σειρά
τους “διδάσκονται” από το κράτος, εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε τη
δύσκολη οδό και να αναζητήσουμε ευθύνες σε εμάς τους ίδιους. Ναι, εμείς
και μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι που συμβαίνουν όλα αυτά. Εμείς που με
τις αντιδράσεις (ή την απουσία αντιδράσεων!) και την ανοχή μας
επιτρέπουμε να “αλωνίζουν” όλοι αυτοί οι εγκληματίες που κάνουν τις ζωές
μας κόλαση! Όσο και αν φοβόμαστε ότι η αντίδρασή μας δεν θα έχει
αποτέλεσμα, ή η προσφυγή μας στον εισαγγελέα ή στους ελέγχοντες (ή…
δήθεν “ελέγχοντες”) θα πέσουν στο κενό, είμαστε υποχρεωμένοι
ως πολίτες να αντιδράσουμε. Η ιδιότητα του πολίτη μόνο τύποις
απονέμεται στα άτομα που συμπληρώνουν τα 18 έτη ζωής. Στην ουσία… κερδίζεται! Με αντιδράσεις στις παρανομίες, με προτάσεις, ενέργειες, διάλογο, έλεγχο και συμμετοχή. Είναι μειωτικό να θεωρούμε ότι οι υποχρεώσεις μας ως πολιτών αρχίζουν και τελειώνουν στη κάλπη! Μεταξύ δύο εκλογικών διαδικασιών η δημοκρατία και η ευνομία προφθαίνουν κάλλιστα να εκτραπούν
και, αν γίνει αυτό, θα είναι πλέον αργά να διορθωθούν αν περιμένουμε
την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, πολλώ δε μάλλον όταν οι παρανομήσαντες
θα έχουν πλέον κάθε τρόπο και… χρόνο για εξαγορά συνειδήσεων!
Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί αντανακλούν τη δική μας φαυλότητα και αδιαφορία!
Η μετεξέλιξη των πολιτών σε μοχλούς πίεσης για κάθε λογής ρουσφέτια είναι υπόθεση πολλών δεκαετιών. Η
φρικώδης όμως μεταφόρφωσή τους σε κύτταρα παρανομίας και
εγκληματικότητας με τη κάλυψη ή τη συμμετοχή των εκλεγμένων “αρχόντων”
τους είναι φαινόμενο των τελευταίων μόλις δεκαετιών. Και τα
παραδείγματα είναι περισσότερα από όσα φαίνονται, γιατί στις μόλις
λιγότερες περιπτώσεις αυτό γίνεται απροκάλυπτα! Στις πλείστες των
περιπτώσεων οι “ζυμώσεις” γίνονται υπόγεια και το νοσηρό κριτήριο
επιλογής υποψηφίου φωλιάζει μέσα στα μυαλά των ψηφοφόρων, οι οποίοι
ουδέποτε το παραδέχονται ανοιχτά! Και αυτό είναι το χειρότερο!
Μπαίνω
στο πειρασμό να αναφέρω ένα ενδεικτικό παράδειγμα: Προξενεί εντύπωση η
περίπτωση μιας περιοχής ενός τουριστικού νησιού που επί οκτώ ολόκληρα
χρόνια δεν έγινε κανένα έργο. Για την ακρίβεια, έγινε μια υποτυπώδης και
κακότεχνη πλακόστρωση μόλις πριν τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές και
αυτό γιατί ο τότε κοινοτάρχης θα ξαναέβαζε υποψηφιότητα. Τέτοια
γελοιότητα!
Στη
διάρκεια της οκταετούς αποτυχημένης παρουσίας του στα “κοινά”, όποιος
σωλήνας βούλωσε παρέμεινε βουλωμένος, όποιος δρόμος χάλασε έμεινε
χαλασμένος, όποιος λαμπτήρας κάηκε έμεινε καμένος! Δεν ρίχτηκε ούτε ένα
κιλό άσφαλτος στο κεντρικό και τουριστικότερο σημείο της περιοχής, απ’
όπου αντλούνταν και το συντριπτικό ποσοστό των εσόδων! Αλλά επίσης δεν
έμεινε και ένα ευρώ στο ταμείο!
Γιατί
την ίδια στιγμή, αυτό το αμόρφωτο αλλά θρασύ άτομο βελτίωσε άρδην το
βιοτικό του επίπεδο, ρήμαξε τις κοινοτικές επιδοτήσεις μέσω της
επιχείρησής του -που σχετίζεται με αγροτικά προϊόντα-, σπούδασε το παιδί
του στη Δυτική Ευρώπη και -άκουσον άκουσον- πήγαινε κάθε χρόνο
για κυνήγι σε κυνηγότοπους του εξωτερικού όπου θα ήταν πιθανό να
συναντήσει και τον… πρίγκηπα Κάρολο συνοδευόμενο από τα καλοταϊσμένα
σκυλιά του! Μάλιστα! Ένας αμόρφωτος χωριάτης βρήκε κατάλληλο
θεσμικό και κοινωνικό έδαφος για να υλοποιήσει ατιμωρητί ότι πιό βρωμερό
μπορούσε να επινοήσει! Αυτά τα γνώριζε η τοπική κοινωνία. Τι έκανε
όμως; Τίποτα! Ούτε τη καλημέρα δεν του “έκοψαν” οι
συγχωριανοί του, αφού κάποιοι φοβούνταν ότι θα τους κάνει “ζημιά” αν
χαλάσουν τις σχέσεις τους μαζί του, ενώ άλλοι παρίσταναν ότι “δεν
έβλεπαν, δεν άκουγαν”, ή τα ατοπήματα τα απέδιδαν στις κακές παρέες,
αφού… “ήταν καλό παιδί”!
Λίγο
παρακάτω ένας άλλος συνάδελφός του -εξ ίσου θρασύς, έκνομος και
επιτήδειος- κυκλοφορούσε με… πιστόλι και ακριβό αυτοκίνητο. Προσφιλή του
προεκλογικά “όπλα” ήταν η αποπληρωμή υπολοίπων πιστωτικών καρτών των
δημοτών, ή η δωρεά μοτοποδηλάτων στα παιδιά τους κ.ά. Τέτοια απίθανα που
συμβαίνουν μόνο σε απίθανες χώρες όπως η δική μας. Προφταίνω την
ερώτηση και απαντώ: Φυσικά κυκλοφορεί και αυτός ελεύθερος και απολύτως
ατιμώρητος! Γιατί άλλωστε να τιμωρηθεί; Αφού και ο παραδίπλα συνάδελφός
του πού κατέκλεψε κάπου… 54 εκατομμύρια ευρώ, λέγεται ότι απέκτησε βίλες
σε Ισπανία, Αυστρία, Μάλτα, Εκάλη κ.α., έδωσε εντολή για… πυρπόληση του
Δημαρχείου για να εξαφανίσει τα στοιχεία, επίσης παραμένει ατιμώρητος!
Και μιλάει αναιδώς απο πάνω! Μάλιστα, ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας
Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής μου αποκάλυψε πως δεν έχει ολοκληρωθεί καν η
ανάκριση! Την ίδια στιγμή ελεγχόταν πολεοδομικά (και… κατεπειγόντως)
ένα σύννομο ακίνητο πολιτικού αντιπάλου της “παρέας” και, παρότι ήταν
εντάξει, το έβρισκαν… διπλάσιο και του “έριχναν” πρόστιμο 30.000 ευρώ!
Μέχρι να αποδειχθεί το “λάθος” τους το θύμα των μεθοδεύσεών τους κόντεψε
να πεθάνει από καρδιά και καταξοδεύτηκε σε δικηγόρους και μηχανικούς! Η
“τιμωρία” του είχε τελεστεί, ανεξάρτητα αν εν τέλει ήρθη το πρόστιμο!
Όταν
όμως έκαναν με τα χίλια ζόρια έλεγχο και στον φαύλο παρακρατικό, τον
αρχικώς καταγγέλοντα δηλαδή, κάτοχο τριών αυθαίρετων σπιτιών,
δυσκολεύτηκαν να εντοπίσουν παρανομίες και όταν αναγκάστηκαν να το
κάνουν τις μείωσαν σε τέτοιο βαθμό ώστε το πρόστιμο περιορίσθηκε στα
10.000 ευρώ, το οποίο… παρέγραψε ο Νομάρχης!
Στα
μεγάλα αστικά κέντρα δυσκολευόμαστε να συλλάβουμε το πόσο οι νόμοι
γίνονται εργαλεία… βασανισμού κάποιων ανύποπτων πολιτών, όπως σε
εμφυλιοπολεμικές δεκαετίες, ενώ για κάποιους άλλους δεν υφίστανται καν!
Αυτό ακριβώς είναι το κράτος μέσα στο οποίο ζούμε και αυτοί είμαστε εμείς που το φτιάξαμε για να (υπο)λειτουργεί έτσι!
Ποιός
είναι λοιπόν υπεύθυνος όταν ακούστηκε από άτομα που υπερψήφιζαν όλους
αυτούς ότι ο νεοεκλεγείς έντιμος δήμαρχος “θα τους διαλύσει”; Όχι, προς
Θεού, δεν εννοούσαν ότι θα τους καθίσει στο σκαμνί του κατηγορούμενου,
αλλά το ότι θα… εφαρμόσει πλέον το νόμο, κάτι που προφανώς θα τους
επέφερε ζημία, αφού είχαν συνηθίσει να ζούν και να πλουτίζουν εις βάρος
των διπλανών τους, παραβαίνοντας τους νόμους και καλυπτόμενοι από τους
εγκληματίες φίλους τους!
Η διαφθορά φαίνεται… δια γυμνού οφθαλμού
Μια
απλή περιδιάβαση σε έναν τόπο, είτε είναι πόλη, είτε ύπαιθρος, μπορεί
να αποκαλύψει πολλά: Όταν ο ένας Δήμος φτιάχνει πολιτιστικά κέντρα,
παρέχει νερό όλο το 24ωρο (κάτι όχι αυτονόητο για όλους!), μαζεύει
τακτικά τα σκουπίδια, συντηρεί τους δρόμους, διατηρεί καθαρές τις
παραλίες, ενώ την ίδια στιγμή ο διπλανός του Δήμος αφήνει ασυντήρητους
τους δρόμους και το δίκτυο ύδρευσης, παρέχει νερό στους κατοίκους μια
φορά στις 6 μέρες, τα σκουπίδια κάνουν βουνά γιατί οι εκεί εργαζόμενοι
μένουν απλήρωτοι, καταπατούνται ελεύθερα δημόσιοι χώροι, ξοδεύονται
δημοτικοί πόροι για κατασκευή… ιδιωτικών δρόμων και πριν τις εκλογές ο
δήμαρχος τάζει λαγούς με… ψηλοτάκουνα και ουρί του παραδείσου, εύκολα
αντιλαμβάνεσαι πως κάτι πολύ σάπιο συμβαίνει με τους τοπικούς
“άρχοντες”! Αν όμως ξαναπάς μετά από 4-5 χρόνια και δείς την ίδια
κατάσταση τότε πρέπει να είσαι σίγουρος ότι κάτι πολύ σάπιο συμβαίνει με τους ίδιους τους πολίτες!