Translate

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Έλληνες εναντίον Ελλήνων (ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΝ)



Μια αναζήτηση στους σκοτεινούς απόηχους της Ελληνικής ιστορίας, οι διαμάχες και οι δολοπλοκίες που πάντα μας έφερναν σε ρήξη πρέπει να λάβουν τέλος εδώ και τώρα!!! Η αγάπη μεταξύ μας και η αλληλεγγύη με τον συνάνθρωπο μας θα δώσει τέλος στην τυραννία της Νέας Τάξης, το φως το Ελληνικό θα ξαναδοθεί στην Οικουμένη ζητώντας τίποτα ως αντάλλαγμα. Μια παραγωγή από τους Ασυμβίβαστους

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Η μηχανή που θα διαβάζει το μυαλό των ανθρώπων




Η μηχανή που θα διαβάζει το μυαλό των ανθρώπων
Εμπνευσμένος από το φωνοαυτογράφο -μια συσκευή που δημιουργούσε γραφικές αναπαραστάσεις του ήχου- ο επιστήμονας Julius Emmner εφηύρε μια μηχανή που όπως ισχυριζόταν ο ίδιος μπορούσε να καταγράφει τις σκέψεις.

Για τον Emmner η λειτουργία αυτής της συσκευής ήταν πολύ απλή. Άλλωστε, αν ο αόρατος ήχος παλλόταν με τέτοιο τρόπο που μπορούσε να μετρηθεί, γιατί να μη μπορούσε να συμβεί το ίδιο και με τις αόρατες σκέψεις;
Εκείνη την εποχή υπήρχαν πολλές αναφορές στα μέσα ενημέρωσης για τις μηχανές, που θα μπορούν να διαβάζουν το μυαλό των ανθρώπων. «Τα μυστικά θα πάψουν να είναι κρυφά, την ημέρα που θα αρχίσει να χρησιμοποιείται ευρέως η τέλεια ψυχομετρική μηχανή» έλεγε ένα άρθρο της εφημερίδας Seattle Star το 1908, το οποίο έκανε αναφορά στη μηχανή –κάτι σαν ανιχνευτής ψεύδους- που είχε κατασκευάσει ο καθηγητής Frederick Peterson από το πανεπιστήμιο Columbia.
Το 1910 ένας βρετανός ψυχολόγος υποστήριζε ότι οι σκέψεις πάλλονται αρκετά για να είναι «ευδιάκριτες». Άλλοι ακαδημαϊκοί εστίαζαν την προσοχή τους στο πώς θα έμοιαζαν αυτές αν έπαιρναν κάποια μορφή: Τι χρώμα θα μπορούσαν να είναι οι σκέψεις; Και τι θα σήμαινε αυτό το χρώμα;
Το 1938 οι New York Times χαρακτήριζαν την ιδέα μιας μηχανής διαβάσματος της σκέψης ως «συναρπαστικά εύλογη», όπως αναφέρει δημοσίευμα του Adrienne LaFrance στο The Atlantic.
mindreading1
Αρκετές δεκαετίες μετά, με την εξέλιξη των νευροεπιστημών, όλα αυτά ακούγονται κάπως παράλογα.
Ωστόσο, κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει τους ανθρώπους εκείνης της εποχής, για τη θέλησή τους να πιστέψουν κάτι τέτοιο.
Αν αναλογιστεί κανείς δε, τις τεχνολογικές εξελίξεις στα τέλη του 1800, μια τέτοια άποψη δικαιολογείται απόλυτα, σημειώνει ο αρθρογράφος: φωτογραφικές μηχανές (1838), μηχανήματα ηχογράφησης (1860), τηλέφωνο (1876) και ηλεκτρικοί λαμπτήρες.
Για παράδειγμα, οι βιντεοκλήσεις μπορεί να μην έγιναν πραγματικότητα το 1912, όπως είχε προβλέψει η εφημερίδα Day Book στο Σικάγο, ωστόσο στις μέρες μας ποιος δεν έχει χρησιμοποιήσει το Skype;
Η υπόσχεση της δημιουργίας μιας μηχανής που θα μπορούσε να διαβάζει τις σκέψεις, θα μπορούσε να είναι ένα είδος προδρόμου για το τι είναι δυνατό να γίνει τεχνολογικά.
mindreading2
Η πίστη, η θέληση και το πάθος για την εξερεύνηση μιας τέτοιας ιδέας, αντικατοπτρίζει τουλάχιστον το βαθμό αισιοδοξίας που απαιτείται για να οδηγηθεί κανείς σε μια καινούρια εφεύρεση.
Άλλωστε, οι τεχνολογίες που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο δεν έχουν να κάνουν με τις μηχανές, αλλά με τον τρόπο που οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με αυτές. Και μόνο πιέζοντας τα όριά του κανείς, μπορεί να ανακαλύψει τι είναι πραγματικό και δυνατό.LikeReply



Φθινοπωρινή ποδηλατάδα στις όχθες του Σηκουάνα




Best of: Φθινόπωρο στο Παρίσι


Δεν χρειάζεται ιδιαίτερος λόγος για να το επισκεφτούμε. Μόνο αφορμές: για απόδραση του Σαββατοκύριακου, για να δούμε ένα φίλο που σπουδάζει εκεί, για ψώνια, για να (ξανα)ερωτευτούμε. Ή για όλα αυτά μαζί. Η δικιά μας αφορμή: για να γιορτάσουμε το φθινόπωρο σε μια πόλη που αναγεννιέται.
Πικ-νικ στο Λούβρο
Σίγουρα γνωρίζετε ότι το Παρίσι είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις για πικ-νικ. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι πως το πικ-νικ απαγορεύεται σχεδόν σε όλα τα πάρκα και τους κήπους. Οι αρχές θέλοντας να προστατέψουν το γρασίδι, έχουν θέσει αυστηρούς περιορισμούς επιτρέποντας το πικ-νικ σε συγκεκριμένα σημεία μόνο. Προς μεγάλη χαρά των απανταχού ρομαντικών ο πανέμορφος κήπος πίσω από το Λούβρο και το Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών, ο Jardin du Carrousel, εξαιρείται από τους περιορισμούς. Εδώ, θα κάνετε πικ νικ κάτω από τον ήλιο, ένα βήμα από το διάσημο μουσείο της πόλης. 
Καφές στο Quartier Latin
Όχι σε οποιαδήποτε cafe αλλά στο θρυλικό Cafe La Palette στη γειτονιά των καλλιτεχνών, στο Saint Germain. Φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών και ιδιοκτήτες των κοντινών γκαλερί πιάνουν τα τραπεζάκια στη μεγάλη βεράντα με θέα την οδό Jacques-Callot. Το ίδιο έκαναν μερικές δεκαετίες πριν οι Πωλ Σεζάν, Πικάσο και Μπρακ, ο Χέμινγουεϊ αλλά και ο Τζιμ Μόρισον. Αν δείτε κινητικότητα, είναι μάλλον γιατί θα απολαμβάνουν τον καφέ τους η Τζούλια Ρόμπερτς ή ο Χάρισον Φορντ που το προτιμούν κάθε φορά που επισκέπτονται το Παρίσι (www.cafelapaletteparis.com).
Βόλτα στο υπερυψωμένο πάρκο
Κάντε βόλτα στον Promenade Plantée, τον ήσυχο πεζόδρομο γεμάτο φυτά και δέντρα κατά μήκος μιας πρώην σιδηροδρομικής γραμμής. Άνοιξε το 1993, έχει μήκος 5 χιλιόμετρα και προσφέρει υπέροχη θέα στους παριζιάνικους δρόμους. Ο κήπος ξεκινά ένα τετράγωνο ανατολικά από την Place de la Bastille και έχει αμέτρητα τριαντάφυλλα, αναρριχητικά φυτά, θάμνους και παγκάκια ενώ δεξιά κι αριστερά χαζεύετε τα παράθυρα του τρίτου ορόφου των κοντινών σπιτιών. Την άνοιξη το πάρκο γεμίζει ντόπιους που κάνουν τζόγκινγκ και εργαζόμενους των γύρω γραφείων που κάνουν lunch break στον ήλιο. 

Shopping στο “ναό” των τυριών
Το μικροσκοπικό Fromagerie Trotté βρίσκεται στην αριστοκρατική συνοικία Le Marais και στα ράφια του θα βρείτε δεκάδες σπάνια τυριά, με έμφαση στα κατσικίσια. Είναι τόσα πολλά που δεν υπάρχει χώρος να περπατήσετε αλλά μόνο εδώ θα βρείτε το ιδανικό τυρί για να συνοδεύσετε τη μπαγκέτα σας. Κι επειδή είναι σίγουρο πως θα δυσκολευτείτε στην επιλογή, ο ιδιοκτήτης Pascal Trotté είναι πάντα πρόθυμος να σας βοηθήσει και να σας δώσει να δοκιμάσετε πριν αγοράσετε (97 Rue St Antoine).
  
Μαθήματα μαγειρικής
Η πόλη είναι γεμάτη με σχολές μαγειρικής που απευθύνονται τόσο σε ντόπιους όσο και σε επισκέπτες. Μια από αυτές είναι η La Cuisine Paris στην καρδιά της πόλης που προσφέρει μαθήματα στα αγγλικά. Θα ετοιμάσετε ένα πλήρες γεύμα τριών πιάτων και παραδοσιακές λιχουδιές όπως μακαρόν ή κρουασάν σοκολάτας και θα μάθετε τα μυστικά των γαλλικών τυριών. Αν δεν σας ενδιαφέρει η μαγειρική, θα πάρετε μέρος στις ξεναγήσεις σε υπαίθριες αγορές τροφίμων και σε παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία, για να δοκιμάσετε από πραλίνες μέχρι φουά γκρα συνοδεία κρασιών (lacuisineparis.com).
Η καλύτερη μπαγκέτα της πόλης 
Το Du Pain et des Idées δεν είναι ένας ακόμα παριζιάνικος φούρνος. Ο Christophe Vasseur παράτησε μια επιτυχημένη καριέρα ως εμπορικός διευθυντής στη βιομηχανία της μόδας για να ακολουθήσει το πάθος του και να γίνει ο καλύτερος φούρναρης του Παρισιού. Εδώ θα γευτείτε την πιο τραγανή μπαγκέτα από τα χέρια του Christophe. Χρειάζεται επτά ώρες για να τη φτιάξει και δεν είναι τυχαίο πως ο ίδιος αναδείχθηκε “φούρναρης της χρονιάς” το 2008” (34 Rue Yves Toudic, τηλ.: 0033 1 42404452, dupainetdesidees.com).
  
Για ιταλικό παγωτό
Οι περισσότεροι επισκέπτες κατευθύνονται στη γειτονιά Le Marais για δύο πράγματα: για το φαλάφελ και για ψώνια. Οι μυημένοι όμως γνωρίζουν πως εδώ θα γευτούν το καλύτερο παγωτό της πόλης στο Pozzetto. Η Maura και ο Paolo άφησαν το Τορίνο και φτιάχνουν το πιο αυθεντικό ιταλικό παγωτό του Παρισιού. Κάθε μέρα ετοιμάζουν μόνο 12 γεύσεις αποκλειστικά με φυσικά υλικά και σε μικρή ποσότητα. Από τις πιο αγαπημένες το φιστίκι και η τζιαντούγια (39 Rue du Roi de Sicile, τηλ.: 0033 1 42 77 0864, www.pozzetto.biz).
  
Απόδραση στο “μυστικό” νησί
Όλοι κατευθύνονται στο Ile de la Cité, το ένα από τα δύο φυσικά νησάκια του Σηκουάνα αφού εδώ βρίσκεται ο περίφημος καθεδρικός της Notre Dame. Πολύ λίγοι όμως θα περάσουν μια από τις γέφυρες για να κατευθυνθούν στο “αδερφάκι” του, το Ile Saint Louis. To νησάκι μοιάζει με όαση μακριά από τη βουή της πόλης και μοιάζει με γαλλικό χωριό που βρέθηκε στην καρδιά της πρωτεύουσας. Θα βρείτε όμορφα μαγαζάκια, φούρνους, τυροπωλεία, φούρνους και κουκλίστικα cafes σε μια ατμόσφαιρα που δεν διαφέρει και πολύ από τον 17ο αιώνα.
Το hot spot του Le Marais
Με το που άνοιξε, το The Broken Arm έγινε αμέσως το talk of the town. Στα 200 τετραγωνικά του συνδυάζει boutique με προσεκτικά επιλεγμένα ρούχα οίκων όπως οι Patrik Ervell, Carven, Kenzo και Gyakusou αλλά και designer αξεσουάρ για το γραφείο ή περιοδικά και βιβλία τέχνης. Ακριβώς δίπλα του βρίσκεται το cafe με ελαφριά πιάτα που ετοιμάζει κάθε μέρα ο σεφ που έχει εκπαιδευτεί στο αστραφτερό ξενοδοχείο Le Bristol. Σκανδιναβικές γραμμές στο design, ξύλο και ολόλευκοι τοίχοι δημιουργούν μια σοφιστικέ σπιτική ατμόσφαιρα, που ήδη έχει αποκτήσει φανατικό κοινό (12 Rue Perrée, τηλ.: 0033 1 44615360, www.the-broken-arm.com).